Running, and the 'MORE' van osteopathie

Wat zegt jou de musculus tibialis posterior?

Wellicht niet veel, tenzij jijzelf of iemand in je omgeving er ooit last van heeft gehad, of als je (para)medicus bent. Voor jullie, maar ook voor alle atleten die interesse hebben in de fantastische effecten van osteopathie, schetsen we de boeiende casus van een hardloper, die er nu gelukkig een mooi verhaal aan overhoudt. Deze jonge atleet diende zich aan met beiderzijds pijnklachten aan de binnen-enkel bij het lopen.

Casus Bilaterale ontsteking pees m.tibialis posterior: Achter de schermen

Het osteopathisch mobiliteitsonderzoek bracht meerdere dysfuncties aan het licht:

• het onderste spronggewricht en de knie - beiderzijds
• de centrale ruimte in de thorax en
• de hoog thoracale en de hoog cervicale wervelkolom

Uit vergelijkende testen bleek duidelijk dat de dysfuncties ter hoogte van thorax en nek het meest dirigerend waren. Beide dysfuncties hadden een grote invloed op twee niveaus:
1. op de statiek: Door zijn dysfuncties was zijn zwaartepunt meer naar voren komen te liggen en stelden we een rompinstabiliteit vast.
2. op het bewegingspatroon van de benen: Deze atleet had een midvoetlanding ontwikkeld met naar binnen gerichte voetassen. Deze voetplaatsing in combinatie met de lokale bewegingsbeperkingen van knie en enkel hadden bij hem geleid tot overbelasting van de tibialis posterior beiderzijds.

Na de diagnose, de aanpak

Deze atleet kreeg vier osteopathische behandelingen en een programma van core stability en jump-oefeningen. Na de vier behandelingen kon hij het lopen klachtenvrij hervatten.

Uit de Follow-up Bewegingsanalyse enkele maanden later kwamen mooie resultaten: Het zwaartepunt lag meer naar achter en was stabiel. Zijn midvoetlanding was spontaan veranderd in een hiellanding met de voetassen licht naar buiten. Er bleek een grotere druk op de hielen. Logisch weer! Deze staat in relatie tot een meer dynamische loopstijl die de atleet dankzij de behandelingen en trainingen had kunnen ontwikkelen: De elasticiteit bij deze atleet was gestegen van 19,6/50 naar 28,8/50!

Wat leert zulke casus aan iedereen die niet-osteopaat is?

Respect voor de logica van een ontsteking beiderzijds!

Wanneer iemand beiderzijds klachten heeft in de onderste extremiteiten, zoals deze loper voorhad met de pees van de m. tibialis posterior, is de kans groot dat de meest dirigerende dysfuncties zich centraal zullen bevinden (romp, nek, hoofd). De centrale disbalans leidt tot een gelijkaardig afwijkend bewegingspatroon in beide benen.

Extra boeiend! Wat is 'normaal'?

De osteopaat kent niet alleen de logica van een klacht, maar respecteert ook de individuele norm, en niet noodzakelijk de theoretische norm. Zo stellen we vast dat bij deze atleet het zwaartepunt naar achter ‘zijn’ norm is, waardoor een hiellanding veel beter past bij zijn ‘normaal’ functioneren.
Maar al te vaak wordt er op midvoetlanding aangestuurd en zelfs getraind, omdat deze 'meer economisch' zou zijn. Dat laatste is puur theoretisch en gemiddeld gezien juist. Maar bij jou individueel kan het COMPLEET FOUT zijn!

Dit zijn zaken die duidelijk aan het licht komen in de Bewegingsanalyse Lopen in RUNNING AND MORE.

Bij onze casus is de natuurlijke en stabiele ligging van het zwaartepunt naar achter. Dit is logisch gekoppeld aan een hiellanding, die voor hem meer economisch is. En dat niet alleen! Met deze normale hiellanding maakt hij minder kans op blessures, net omdat het zijn normale looppatroon is dat het minst arbeid vergt.
De disbalans in de romp had gezorgd voor een verplaatsing van het zwaartepunt naar voren, met de rompinstabiliteit en de midvoetlanding tot gevolg. Deze manier van landen zal ook meegespeeld hebben in de overbelasting van de tibialis posterior.

De Bewegingsanalyse Lopen: DRIE onontbeerlijke componenten

• Het manueel osteopathisch onderzoek maakt uit wat de logica is van het bewegings- en klachtenpatroon van de atleet.
• De Footscananalyses geven cijfermatig uitsluitsel over de zwaartepuntligging en over de drukpunten van de voet in het looppatroon, waarbij voetassen en landingspunten dynamisch in diverse opmetingen bevestigd worden.
• In de video-analyses op de loopband worden vervolgens alle relevante bevindingen nogmaals gecheckt en gestaafd.

Dankzij deze diagnostische middelen en de ervaring van de osteopaat zelf worden de drie componenten met mekaar in verband gebracht en kan hij glashelder de diagnose stellen. Daarnaast staan deze drie gekoppelde componenten vooral ook toe om de prioriteiten in de aanpak te bepalen.

De aansluitende osteopathische behandelingen zorgen voor normalisatie en herstel. In dit geval samen met het aangewezen oefenprogramma.

Rik Hoste DO

Lees hier meer

• over de Bewegingsanalyse Lopen
• over osteopathie

Je kan je afspraak boeken via de online agenda, bovenaan de Homepage